ΣΑΡΑ ΜΠΕΪΚΓΟΥΕΛ - Στο καφέ των υπαρξιστών

Ελευθερία, ύπαρξη και κοκτέιλ βερίκοκο

Μετάφραση

• Ανδρέας Παππάς

Επιμέλεια

• Ροζαλί Σινοπούλου

Η σκέψη έχει όρεξη, οι ιδέες είναι ενδιαφέρουσες, μα οι άνθρωποι ακόμα περισσότερο.

Παρίσι, αρχές της δεκαετίας του 1930. Τρεις νεαροί φίλοι κουβεντιάζουν στο μπαρ Bec de Gaz της οδού Μονπαρνάς πίνοντας κοκτέιλ βερίκοκο. Είναι ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, η Σιμόν ντε Μπωβουάρ και ο φίλος τους Ρεϊμόν Αρόν, που τους ανοίγει τα μάτια σ’ έναν νέο, ριζοσπαστικό τρόπο σκέψης. Δείχνοντας το ποτό του, λέει: «Μπορείς να κάνεις φιλοσοφία μιλώντας γι’ αυτό το κοκτέιλ!»

Ξεκινώντας από μια τέτοια στιγμή έμπνευσης, ο Σαρτρ θα δημιουργήσει τη δική του φιλοσοφία της πραγματικής, βιωμένης ζωής – του έρωτα και της ύπαρξης, της ελευθερίας και του επαναστατικού πυρετού. Μια φιλοσοφία που θα συνεπάρει το Παρίσι και θα σαρώσει τον κόσμο, αφήνοντας το σημάδι της στη μεταπολεμική νεανική κουλτούρα και τις φοιτητικές εξεγέρσεις του 1968, στο φεμινισμό, τα αντιαποικιοκρατικά κινήματα και τους αγώνες για πολιτικά δικαιώματα.

Το Καφέ των υπαρξιστών είναι η ιστορία ενός περιπετειώδους κινήματος στοχαστών και συγγρα- φέων, που ξετυλίγεται από τα σκοτεινά χρόνια της μεσοπολεμικής Γερμανίας μέχρι το αναζωογονημένο μεταπολεμικό Παρίσι και πέρα απ’ αυτό. Μια ιστορία παθιασμένων συναντήσεων, τολμηρών στοχασμών, ερωτικών περιπετειών, δεσμών ζωής αλλά και βίαιων συγκρούσεων ανάμεσα σε φίλους, συνεργάτες, μέντορες και μαθητές: από τον Μάρτιν Χάιντεγκερ, τον Καρλ Γιάσπερς και τη Χάνα Άρεντ μέχρι τον Σαρτρ και την Μπωβουάρ –«τον βασιλιά και τη βασίλισσα του υπαρξισμού»– και τον ευρύτερο κύκλο φίλων και αντιπάλων όπως ο Αλμπέρ Καμύ, ο Μωρίς Μερλώ-Ποντύ ή η Άιρις Μέρντοχ.

Συνυφαίνοντας βιογραφία και σκέψη, η Σάρα Μπέικγουελ μάς ταξιδεύει έτσι στην καρδιά μιας φιλοσοφίας που άγγιξε και άλλαξε την ίδια την ανθρώπινη ζωή αντιμετωπίζοντας τα πιο μεγάλα ερωτήματα: Τι είμαστε και πώς πρέπει να ζούμε; Έχουμε μια καθορισμένη φύση ή μπορούμε να γίνουμε ό,τι διαλέξουμε; Τι σημαίνει να είναι κα- νείς ελεύθερος; Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή και τον κόσμο μας; Και γιατί αφήνουμε να παύει να μας εκπλήσσει το μοναδικό, ανεπανάληπτο γεγονός της ύπαρξης – ότι είμαστε εδώ, τούτη τη στιγμή, ανάμεσα σε άλλους, σ’ αυτή την άκρη του κόσμου;

~~~~~~~~

Αυτή η τρυφερή, διεισδυτική και έξοχη περιγραφή … μου άφησε την ίδια αίσθηση νοσταλγίας και απώλειας που νιώθει κανείς αφού διαβάσει ένα σπουδαίο επικό μυθιστόρημα.

Daily Telegraph

Αυτή η τρυφερή, διεισδυτική και έξοχη περιγραφή … μου άφησε την ίδια αίσθηση νοσταλγίας και απώλειας που νιώθει κανείς αφού διαβάσει ένα σπουδαίο επικό μυθιστόρημα.Daily Telegraph